Studenci architektury na podstawie bryły budynku potrafią ocenić do której epoki przynależy. Patrząc na jego kształt widzą style i trendy, które dominowały w danym czasie. Bo to właśnie bryła jest znakiem rozpoznawczym architekta i daje impuls do dialogu z odbiorcą.
Empire State Building w Nowym Jorku , Wieża Eiffela w Paryżu czy opera w Sydney, to budynki, które wyznaczały ścieżki i inspiracje dla architektów. Były nowatorskimi projektami, które wyróżniały się na tle miejskiego krajobrazu, wywoływały dyskusje, uśmiech na twarzy, a w skrajnych sytuacjach nawet oburzenie.
Wbrew regułom
Joern Utzon, krytykowany pod koniec lat 50. XX wieku za swój odważny projekt, dopiero niemal pół wieku po zaprojektowaniu gmachu Opery w Sydney został uhonorowany Nagrodą Pritzkera, określaną Noblem w dziedzinie architektury. Zaprojektowany przez niego budynek przypominał kształtem żagle, będące uzupełnieniem otaczającego go morskiego krajobrazu. W latach 50., kiedy tworzył Utzon, królował modernizm, dominowały kubiczne formy, dlatego wychodząc poza obowiązujące ramy, architekt naraził się na krytykę. Uznawany niegdyś za ekscentryczny, budynek Opery jest obecnie symbolem Sydney i całej Australii.
Póki co, dostępne są tylko wizualizacje. Wiele osób próbuje się doszukać podobieństwa. Według nich nie ma w tym budynku nic nadzwyczajnego, a już na pewno nie jest wzorowany na stylu modernistycznym. Architekci uparcie jednak pozostają przy swoim zdaniu.
Póki co, dostępne są tylko wizualizacje. Wiele osób próbuje się doszukać podobieństwa. Według nich nie ma w tym budynku nic nadzwyczajnego, a już na pewno nie jest wzorowany na stylu modernistycznym. Architekci uparcie jednak pozostają przy swoim zdaniu.
Szkielet z metalu
Nie inaczej było w przypadku wieży Eiffla, która początkowo budziła skrajne emocje, wywoływała dyskusje i spory, by ostatecznie zostać uznaną za symbol Paryża i ikonę architektury. Usytuowanie wieży w historycznym centrum miasta wzbudziło kontrowersje wśród konserwatywnych mieszkańców Paryża, którzy chcieli utrzymać obowiązujące status quo. Wieża zaprojektowana przez Gustave Eiffela z okazji 100. rocznicy Rewolucji , miała być zrekonstruowana z końcem wystawy. Dziś jest silną dominantą w przestrzeni miejskiej Paryża, wokół której toczy się życie mieszkańców i odwiedzających miasto turystów.
Podpis architekta
Projektowanie budynku architekt zaczyna od szkicu bryły. Przykłada do niego dużą wagę, bo to na podstawie jej wyglądu obserwator uznaje budynek za atrakcyjny bądź nie. – Bryła decyduje o unikalności stylu danego architekta. Jest dowodem jego umiejętności i wyobraźni. Za pomocą narzędzi, jakie oferuje program SketchUp Pro, można zaprojektować budynek, którego wszystkie elementy będą z precyzją odzwierciedlać jego rzeczywisty wygląd. Jest to bardzo ważne, z uwagi na to, że bryła budynku jest niczym podpis artysty pod dziełem – mówi Łukasz Popławski z firmy ProGrupa. To na podstawie bryły uznaje się dany budynek za nowoczesny. Architekt decydując się na określony styl w szkicowaniu bryły, tym samym tropem podąża przy projektowaniu wnętrza budynku. Bryła jest dla niego inspiracją, w którą architektoniczną stronę pójść.
Pogoń za nowością, poszukiwanie oryginalności cechuje pracę dzisiejszych architektów. Eklektyzm w sztuce, dotknął także architekturę, stąd trudno doszukiwać się stałych trendów w bieżącej działalności architektów. Ich projekty nie wzbudzają także takich kontrowersji, jak te autorstwa Gustave Eiffla czy Joerna Utzona. Może to nowatorskie prace tych autorów przetarły szlaki architektom, a może to my zmieniliśmy się w bardziej liberalnych, otwartych na nowości obserwatorów?
Wszystkie te wcześniejsze doświadczenia kierują nas do najnowszego kierunku w architekturze, jakim jest architektura high-tech. Jest to kierunek zaliczany do postmodernizmu, cechujący się dużym wykorzystaniem nowych technologii zarówno w konstrukcji budynków, jak i w ich wyposażeniu technicznym.
Powtarzalne elementy techniczne, takie jak żaluzje, mechanizmy napędowe czy baterie słoneczne stanowią rodzaj nowoczesnego ornamentu. W ostatnich dekadach XX wieku technologia bardzo szybko się rozwijała. Rozwój dotyczył nie tylko nowych urządzeń i materiałów, lecz także zintegrowanych procesów badawczo-konstrukcyjnych, które w stosunkowo konserwatywnej branży budowlanej przenikają z dużym opóźnieniem. Jednocześnie w zaawansowanych technicznie budynkach ponad połowę kosztów inwestycji stanowi techniczne wyposażenie obiektu, takie jak systemy elektryczne, teleinformatyczne, hydraulika i klimatyzacja.
Wraz z konstrukcją nowoczesnego budynku i urządzeniami wewnętrznej komunikacji pionowej technologia jest dominującą stroną każdego budynku i wnętrza. Projektowanie architektoniczne opracowane przy wykorzystaniu zaawansowanej technologii, określane popularnie terminem high-tech, dąży do zintegrowania wyposażenia technicznego z architekturą i strukturą budynku, czyni te systemy widocznymi i maksymalnie wzmacnia ich oddziaływanie zarówno funkcjonalne, jak i wizualne. Z terminem high-tech w architekturze wiąże się pojęcie inteligentnego budynku, w którym konstrukcja i instalacje są projektowane jako niepodzielna całość.
Wszystkie te wcześniejsze doświadczenia kierują nas do najnowszego kierunku w architekturze, jakim jest architektura high-tech. Jest to kierunek zaliczany do postmodernizmu, cechujący się dużym wykorzystaniem nowych technologii zarówno w konstrukcji budynków, jak i w ich wyposażeniu technicznym.
Powtarzalne elementy techniczne, takie jak żaluzje, mechanizmy napędowe czy baterie słoneczne stanowią rodzaj nowoczesnego ornamentu. W ostatnich dekadach XX wieku technologia bardzo szybko się rozwijała. Rozwój dotyczył nie tylko nowych urządzeń i materiałów, lecz także zintegrowanych procesów badawczo-konstrukcyjnych, które w stosunkowo konserwatywnej branży budowlanej przenikają z dużym opóźnieniem. Jednocześnie w zaawansowanych technicznie budynkach ponad połowę kosztów inwestycji stanowi techniczne wyposażenie obiektu, takie jak systemy elektryczne, teleinformatyczne, hydraulika i klimatyzacja.
Wraz z konstrukcją nowoczesnego budynku i urządzeniami wewnętrznej komunikacji pionowej technologia jest dominującą stroną każdego budynku i wnętrza. Projektowanie architektoniczne opracowane przy wykorzystaniu zaawansowanej technologii, określane popularnie terminem high-tech, dąży do zintegrowania wyposażenia technicznego z architekturą i strukturą budynku, czyni te systemy widocznymi i maksymalnie wzmacnia ich oddziaływanie zarówno funkcjonalne, jak i wizualne. Z terminem high-tech w architekturze wiąże się pojęcie inteligentnego budynku, w którym konstrukcja i instalacje są projektowane jako niepodzielna całość.
0 komentarze